(وفی انفسکم افلا تبصرون (51:21

اها ڳالهه ڪنهن کان به ڍڪيل نه آهي ته برصغير ۾اسلام کي پکيڙڻ ۾ صوفياءَ ڪرام ۽ اولياءَ ڪرام جيڪو اهم ڪردار ادا ڪيو آهي ان جي مثال ملڻ مشڪل آهي. صوفياءَ ڪرام پنهنجي علم، عمل، ڪردار، اخلاق ۽ روحاني تصرف سان ماڻهن کي اسلام ڏانهن مائل ڪيو. برصغير ۾ اهڙيون هزارين هستيون آيون، جن رضا الاهي جي خاطر مخلوق کي دعوت الي الله پيش ڪئي، انهن هستين ۾ سُلطان العارفين حضرت سخي سُلطان باهورح اُهو مردِ خود آگاهه آهي جنهن جي ”چنبي جي ٻوٽي“ دنيا جي چئني طرفن ۾ معرفت جي گل جي ”خوشبو“ کي مچائي رکيو آهي، جنهن جي ”هُو“ جي ڊگهي آلاپ جي اَسرَار (راز) مخلوق کي وَصلِ حق (معرفت الاهي) جي طرف سڏيو آهي.

حضرت سُلطان باهُورح خميس جي ڏينهن 1039هه بمطابق 1629ع ڌاري پنجاب صوبي جي ضلعي جھنگ تعلقي شور ڪوٽ ۾ پيدا ٿيا. اوهانرح جو تعلق اعوان قبيلي سان هو. اوهانرح جو حسب نسب ايڪٽيهن واسطن سان شَيرِ خُدا حضرت مولا علي رضي الله سان وڃي ملي ٿو. اوهان جا ابا ڏاڏا ڪربلا جي واقعي کان پوءِ مديني منوره کان هجرت ڪري خراسان هليا ويا ۽ پوءِ افغانستان مان ٿيندا محمود غزنوي سان گڏ جنگيون فتح ڪندي واديءَ سون سڪيسر ۾ اچي آباد ٿيا ۽ پوري علائقي کي اسلام جو مرڪز بڻايو.